วันที่ 19 มกราคม 2558 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 132 / 157

เมื่อโลกแล้วสิ่งที่เราฝากไว้ จะเป็นประกายดั่งติดตามตัว ถ สิ่งที่ทำนั้นเป็นบุญ เป็นความดี วิบากก็เป็นความสุข ความมั่งคั่งในสุดโลกสวรรค์ ถ สิ่งที่ทำนั้นเป็นบาปอุกคล ถ้าจิตสร้าหมองไม่ผ่องใส โลกแล้วก็จะไป

การเดินทาง ขึ้นอยู่กับตัวเราเป็นหลัก ไม่มีใครบันดาลใจ ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๘

จะเอาความชำนาญ ตอนที่เราเป็นมนุษย์ ไปใช้ในปรโลกไม่ได้เลย ปรโลกเป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาป ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

กายมนุษย์มีไวสร้างบารมี บุญบาปชิงชิงชิงกันอยู่ หมองกับใสชิงชิงชิงกันอยู่ ต้องสงความใสเอาไว้ ใสจนกระทั่งเรามั่นใจว่า อยู่ในระดับที่ปลอดภัย คือ มีดวงใส ๆ องค์พระใส ๆ นั่นแหละ ถึงจะปลอดภัยจากอุบายภูมิ เ

วิบากกรรมมัน เหมือนระเบิดเวลา ที่เขาตั้งเอาไว้ในตัว พอถึงเวลา...มันก็ระเบิดดูดขึ้นมา ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖

บางคนไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม บอกว่า มองไม่เห็น เรามองไม่เห็นกรรม หรือผลของกรรม แต่เวรกรรมมันเห็นเรา เหมือนหัวกระสุนที่วิ่งมุ่งเข้าเป้า ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ถ้าใจของเรา “ดี” เสียแล้ว ความคิดของเราจะดี คำพูดดี การกระทำดี ใจ ก็สบาย กาย ก็สบาย ทั้งตัวเราและสิ่งแวดล้อม ก็จะพลอยดีตามไปด้วย ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑

ทําบุญแล้วไม่ต่อฐิษฐาน ให้อยู่ในรมงฌานพระพุทธศาสนา ก็มีโอกาสผัดไปได้ ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๘ ๒๖๒

อย่าประมาท อย่าชะล่าใจ ในการสร้างบารมี 13 มกราคม พ.ศ. 2555

โลกนี้เป็นโลก แห่งการสร้างบารมี เป็นการต่อสู้กัน ระหว่างธรรมกับอธรรม 20 มกราคม พ.ศ. 2545

โลกใบนี้เป็นโลกสำหรับการสร้างบารมี ไม่ใช่เป็นโลกแห่งความสุข ๒๖ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

ผู้ฉลาดยอมใช้สิ่งที่ตัวมี และใช้เวลาทุกอนุวินาที ให้เป็นไปเพื่อการสร้างบารมี เพื่อวันที่วันสุดท้ายของชีวิต เราจะได้หลับตาโลกไป อย่างผู้ชนะ 26 มกราคม พ.ศ. 2545

กายมนุษย์มีไว้สร้างบารมี ต้องดูแลให้ดี และต้องเลือกเติมแต่สิ่งที่ดี ๆ เข้าไป ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๖

คนๆ เดียวไม่สามารถสร้างสันติภาพโลกให้เกิดขึ้นได้ ต้องทำงานเป็นทีม 20 มกราคม พ.ศ. 2555

ถ้าหากเราพร้อมเพรียงกัน ความสำเร็จจะเกิดขึ้นอย่างอัศจรรย์ 20 มกราคม พ.ศ. ๒๕๕5

อย่าเก็บเอาส่งไรสาระมาทำให้กรุงรังก มาตัดทอนกำลังใจของเรา ให้ทุกสิ่งที่เราพบเจอ เป็นสิ่งที่นำมาซึ่งพลังใจ เป็นบุญบารมีของเรา ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

นักรบกองทัพธรรมต้องไม่หวั่นไหวในอุปสรรคทั้งหมด 20 มกราคม พ.ศ. 2455

ปัญหาบางอย่าง...แก้ไขได้ ปัญหาบางอย่าง...แก้ไขไม่ได้ ปัญหาบางอย่าง...แก้ตามลำพังได้ ปัญหาบางอย่างเป็นปัญหาใหญ่... จะต้องร่วมมือช่วยกันแก้ไข ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ทุกปัญหามีทางออก ถ้าใจสมบ...เดี๋ยวเราก็พบทางออก ๒๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

เราจะไม่หวาดหวั่นต่ออุปสรรคใด ๆ ทั้งสิ้น ถ้าวันพรุ่งนี้ยังไม่ถึงเป้าหมาย เราจะสู่อีกไป 26 มกราคม พ.ศ. 2455